Oor oordeel en balletskoene
Dis Woensdagmiddag 13:00 en ek en die kindertjies is doodmoeg en honger na die skooldag. Ek neem ‘n waaghalsige besluit om net VINNIG by ‘n winkel in te glip oppad huistoe. Die kinders klim alreeds te stadig uit die motor na my sin. Dani ë l weier om uit te klim as hy nie eers sy Crazy Store sonbril kan opsit nie. Am é wil opsluit m è t haar balletklere aan winkel toe gaan. Ons drie is ‘n koddige prentjie, kan ek myself nou indink. Ek voor met my diep frons, dan ons ballerinatjie en dan haar boetie wat soos iets uit die mafia lyk. Ek jaag hulle heelpad winkel toe soos skapies aan. In die winkel is hul lysie langer as myne. Ek handel die inkopies binne ‘n oogwink af. Nou moet ons drie terug suiker motor toe. Albei kinders met ‘n sappie in die een hand en ‘n kasie in die ander. Nou wil Dani ë l ook nie meer sy bril dra nie, want hy kan nie lekker sien wat hy eet of drink nie. Am é se balletskoene pla haar en ons moet dit eers uittrek. Daar op die sypaadjie. Ek gebruik my he