14 jaar



 Namiddag kom stop my buurvrou van ‘n handvol jare gelede onverwags by my voordeur. Sy kom lewer net ietsie van my sussies af vir my af. Sy haal ‘n bos blomme en ‘n boksie netjies verpakte wortelkoek van agter haar sitplek af uit. Dit moes ‘n tussie mussie wees, maar sy dink nie die Paarl se tussie mussies lyk soos Kakamas sin nie, beduie sy. Die Boland sin is met mooi fynbos en ‘n paar ligpienk angeliere. My ma was altyd so lief vir angeliere. My pa het haar so graag verras met ‘n angelier wanneer hy dit in Kakamas kon kry. Die tussie mussies wat tannie Ters altyd so getrou koop het roosmalva en laventel in. Dis weer sonder die fynbos. Ek stuur ‘n foto vir my sussies van hul mooi geskenk (My sussies, tannie Ters en Liesel het saam gaan koek en koffie in Kakamas vandag om sommer net vir ‘n oomblik by hierdie dag stil te staan.). Laat namiddag deel ek ‘n snytjie wortelkoek vir die drie kindertjies. Ek vertel hulle weer van ouma Annamarie. Tussendeur happe wortelkoek kondig Adriaan aan dat hy baie van ouma Annamarie hou. Ek dink hy reken sulke opmerkings kan dalk meer gereelde wortelkoek waarborg.






En toe, toe almal in die bed is skep ek die laaste stuk wortelkoek. Vir myself. 14 jaar is so ‘n lang tyd. Dis seker so so simpel, maar elke jaar hou ek die horlosie dop. 12-uur dink ek: 14 jaar gelede het my ma nog hierdie tyd gelewe. As ek 3-uur weer op my horlosie kyk weet ek: 14 jaar gelede het Ds. Peet my gebel om te laat weet dat iets verskrikliks gebeur het.

Dit bly onwerklik.

Na al die tyd voel dit deesdae of ek my ma se hande die beste van alles kan onthou. Haar hande kon raakvat en troos en vermaan en onthaal en liefhê en skep en plant en bak. Haar hande kon álles. En dis wat ek 14 jaar later nog oorhet van my ma. Prentjies in my kop en my hart. Iemand sê anderdag – sjoe, jy het so verskriklik min tyd met jou ma gehad. Dankietog dat my ma haar tyd so spaarsamig en oordeelkundig gebruik het. Sy het haar kort tyd op aarde gebruik om haar drie meisiekinders se koppe en harte vol prentjies van haar te maak.




 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Foto's vertel stories

Image
Sit foto'tjies op FB. Parys in die somer is so nice. Dit bly mos tot laat lig. Ai,jy maak my lus om my foto-albums te gaan uitkrap & deur blaai vir 'n goeie trip af in memory lane.                                                                                                    Elmien de Kock Hanekom Elmien se FB-boodskap laat my nog laat wakkerl ê om te dink. Ons was die afgelope naweek Parys toe net vir die naweek. Ek wou nie gaan nie. Ek wou liewer tuisbly en geld spaar vir die huisie wat ons so ...
Read more

Skuinskoekstorie en resep

Maandagaand, so met die reën wat val, voor die kaggelvuur, raak my gemoed lus vir skuinskoek. Ek loop soek die reseppie wat ek nog verlede winter by Marietjie afgeskryf het. “Tannie Margaret se heerlike skuinskoek,” staan bo aan die resep. Voor ek gaan slaap pak ek al die bestanddele in my groot enamel knieskottel op die kombuistafel. Toe ek Dinsdagmôre klaar koffie vir my man en rooibostee vir ons dogtertjie in die bed gegee het, gaan begin maak ek die skuinskoek aan. Dis nog diep diep koud en ek blaas wasem uit terwyl my hande vol deeg is. Die sonnetjie skyn eers hier van half 10 af gaaf. Dus sit ek maar die oond laag aan om ‘n warm plekkie vir my knieskottel deeg te skep. Dit moet immers iewers warms rys tot dubbel die volume voordat ek kan begin bak. Die deeg moet ‘n volle 20minute geknie word. Ek kies kortpad, want skuins oor halfpad, skreeu my man benoud uit die kamer dat ek asseblief dadelik ons dogtertjie se doek moet kom ruil. Hy vermoed hier’s groot fout. Ek bid sti...
Read more

die Melktert

Image
Ek voel vandag teleurgesteld in myself. Eergister was Nasionale Melktertdag en ek het ń wonderlike geleentheid om melktert met koffie te geniet, misgeloop. Iewers in die harwar van blou Maandag het my brein gesê – blou Maandag en melktert loop nie saam nie. Nou is ek spyt! My skoonpa vertel graag van sy skoonmoeder, Dora, se ongelooflike melktert. Die kors het perfek opgepof en die melktertpap was blykbaar so na aan volmaak as wat jy kan kry. Ek het nooit die voorreg gehad om die perfekte melktert te proe nie. My skoonma het blykbaar een maal haar hand gewaag aan haar ma se resep. Dit was so ń grootse oomblik dat pa Danie foto’s daarvan geneem het. Nou kyk hy maar na die foto’s as die melktertlus hom oorval, vertel hy graag. Ons het ook grootgeword met melktert. My ma was nie ń vrou vir langpaaie nie en dus ken ons nie eintlik melktert met ń kors wat fraai oppof soos ń ballerina tutu nie. My ma sin was korsloos of met daardie smeerkors, wat net so lekker is. Ons familie...
Read more