Vierde verjaarsdag Barbie-piekniek

Vandag hou ons ons oudste se verjaarsdagparty. Soos elke ander jaar met elke liewe kinderpartytjie is my senuwees op. Kleinsus Marli kom kuier vir ń “sussie-aand” en bak vir Amé die mooiste, verleidelikste Barbie. Sy maak blinkertjie malvalekkers en sout springmielies. Sy bring die lieflikste skuimpies van die winkel waar sy werk. Sy maak die mooiste “Barbie-goed” terwyl ons wyn drink en kuier so om die kombuistafel.

My middelsus bel die aand voor die partytjie – ek moet die gastelys met haar deurwerk. Ek hoor sy is bekommerd toe sy hoor nie Lyndi of Marli gaan daar wees nie. Iemand soos ek kan vreeslik meegevoer raak in die oomblik. As ek eers terugsit en kuier, verloor ek fokus, verduidelik sy ongevoelig. Sy stel voor ek stel Emsie aan om ongeskik met my te wees as ek fokus verloor. Ek kan eintlik nie ń partytjie aanpak sonder ń “terugrukker” nie. Sy is jammer dat sy nou so reguit moet wees, sluit sy af.

Ons hou ń eenvoudig partytjie. Die gastelys is skoolmaatjies (dogtertjies), die bure waarmee Amé amper elke liewe dag van haar lewe speel en Karmi en Jozua saam met wie ons van geboorte af kom. Tannie Emsie het immers Amé se naam uitgedink! Ons hou ń Barbie piekniek buite met net die nodigste versnaperinge en grimering. Die wonderlikste, helderste grimering uit ń Chinese winkel.

Ek besef ek sny die tyd fyn toe ek 25 minute voor ons Barbiepartytjie by die partytjieplek stop. Nou moet ek nog eers alles aflaai en uitpak. Ek sal nie paniekerig raak nie, besluit ek. Die mammas is almal oulik en het mos self kinders. Hulle sal alles verstaan. My buurvrou het besef teen watter “tight” skedule ek hardloop en kom stop in my stof. Terwyl ek begin gaste ontvang pak sy partytjiekos uit en draf daarmee tafel toe. Stil-stil organiseer sy al ons Barbiekos. Toe Amé haar vererg vir haar maatjies wat begin springmielies eet voor die partytjie oopgesing is, is sy die een wat die springmielies eers wegsit.

Partytjies is so ń toets vir jou kind se maniere. Teen die derde geskenk sukkel dit tog so om steeds entoesiasties dankbaar te wees! Om nie eers oor gasvryheid te begin praat nie. Toe Amé sien haar maatjies begin peusel aan die eetgoed voordat dit toelaatbaar is, het dit so byna gelyk asof sy hulle te lyf gaan gaan! Na die tyd is dit weer elke gas-mamma se stryd om hul dogtertjie sover te kry om dankie te sê vir ń baie lekker partytjie. (Ongeag of die partytjie regtig lekker was!)

Na ons Barbiepartytjie help elke mamma vinnig om al die piekniekgoed kombuis toe te dra. Alles gebeur so vinnig, want vele hande maak regtig ligte werke. Toe alle mammas afgesien is stap ek kombuis toe vir die laaste bietjie opruim. Toe staan my buurvrou met die besem. Besig met die laaste stukkie skoonmaak.

Die heel laaste stukkie van hierdie dag is waar ek met ń koffie en ń stukkie pienk Barbiekoek die dag afsluit met ń storie. Ek prys die Here vir Amé se oulike maatjies en pragtige mammas. Die saamkuier op die deken onder die boom was lieflik. En flip Yolande du Toit, WAT sou ek vandag sonder jou gedoen het. Jy het jou HELE dag aan ons Barbiepartytjie gewy.

Baie dankie!