Waar sussies ontmoet

Ons wêrelde verskil soos dag en nag. Ek woon in Engeland en sy op ‘n plaas naby Pofadder. Ek woon in ‘n piepklein regop huisie, een straat van Stamford se “High Street” af sonder ‘n beduidenis van ‘n tuin. My enigste tuin is my lieflike ligpienk Natasha-roos en my vrolike bolle wat my skoonpa vir my in Bernie se mooi handgemaakte houtbak geplant het. Haar huis het ‘n breë plaasstoep met gras en sonneblomme en angeliere wat nou uitbundig blom.

                                                       Tommie by sy swembad

 Sy maak elke dag van haar lewe boerekos. Rys, vleis en aartappels is stapelvoedsel. Saterdagaande eet hulle braaivleis. Wel, hulle eet minimum een maal per week braaivleis. Sy bak boerbrood en lê in. Sy gaan pluk wortels en beet uit hul eie tuin vir groentekos. Sy bak kleinkoekies en maak al ouma Gerrie se koekblikke tot bo toe vol. Haar huis het altyd vars koekies en beskuit. Sy lap haar man se stukkende kortbroeke met blommetjieslap en het altyd ‘n naaldwerkprojekkie aan die gang.

 Ons eet vis en hoender en vars groente wat ek met ‘n sambreel op die mark gaan uitsoek. Ons koop vleis om onsself te bederf en ons eet dit met respek. Ek bak net koekies as ek in die bui daarvoor is. Anders gaan koop ek dit sommer in die winkel oor die straat. Beskuit het ek nog nooit gebak vandag ek hier is nie. My skoonma is immers baasbakster. Ook my flukse Lezanne-vriendin stuur soms van haar heerlike gebak aan. Waarom ek nog nie my hand aan inlê in hierdie land gewaag het nie, weet ek nie. Dalk is koop net soveel makliker en vinniger en deesdae selfs goedkoper.

 Ons wêrelde is ver verwyderd van mekaar. Maar iewers ontmoet ons, want ons is susters. En bloed is dikker as water.

 Sy sms ‘n foto van hul geliefde Tommie-hond by sy nuwe “swembad” in die tuin. Ek gaan stap met ‘n sambreel ‘n draaitjie in ons naaste park en neem vir haar ‘n foto van die kasteel. Sy vertel van haar boerbrood wat so mooi gerys het. Ek spog met my repelsteeltjies wat ek op een reëndag bak. Sy sms dat sy op die stoep sit en sterre kyk op ‘n ongemaklike warm somersaand. Sy verlang sommer na Pappa en Mamma en ons klein dogtertjiedae. Ek sit toegewikkel onder ‘n kombers voor die verwarmer en verlang saam met haar na toentertyd.

Die park naby ons huis.
                                       
Iewers tussen twee sussies verdwyn die afstand tussen Stamford en Millerton…

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Foto's vertel stories

Image
Sit foto'tjies op FB. Parys in die somer is so nice. Dit bly mos tot laat lig. Ai,jy maak my lus om my foto-albums te gaan uitkrap & deur blaai vir 'n goeie trip af in memory lane.                                                                                                    Elmien de Kock Hanekom Elmien se FB-boodskap laat my nog laat wakkerl ê om te dink. Ons was die afgelope naweek Parys toe net vir die naweek. Ek wou nie gaan nie. Ek wou liewer tuisbly en geld spaar vir die huisie wat ons so graag iewers in die Boland wil koop as ons iewers in die toekoms terugkeer na Suid-Afrika. Ek was baie kwaai met my man oor Parys…want vir my was dit sommer net ‘n lekker geldmors-idee. Ek moet bieg: Ek het my hart verloor op Parys. Al spaar ons nie hierdie maand ‘n enkele sent nie, het ek ‘n klomp nuwe foto’tjies vir my album.                                      Parys -  ongeveer 21:30 Sondagaand . Elmien se boodskap het my sommer laat wonder oor die foto’tjies in my eie
Read more

Skuinskoekstorie en resep

Maandagaand, so met die reën wat val, voor die kaggelvuur, raak my gemoed lus vir skuinskoek. Ek loop soek die reseppie wat ek nog verlede winter by Marietjie afgeskryf het. “Tannie Margaret se heerlike skuinskoek,” staan bo aan die resep. Voor ek gaan slaap pak ek al die bestanddele in my groot enamel knieskottel op die kombuistafel. Toe ek Dinsdagmôre klaar koffie vir my man en rooibostee vir ons dogtertjie in die bed gegee het, gaan begin maak ek die skuinskoek aan. Dis nog diep diep koud en ek blaas wasem uit terwyl my hande vol deeg is. Die sonnetjie skyn eers hier van half 10 af gaaf. Dus sit ek maar die oond laag aan om ‘n warm plekkie vir my knieskottel deeg te skep. Dit moet immers iewers warms rys tot dubbel die volume voordat ek kan begin bak. Die deeg moet ‘n volle 20minute geknie word. Ek kies kortpad, want skuins oor halfpad, skreeu my man benoud uit die kamer dat ek asseblief dadelik ons dogtertjie se doek moet kom ruil. Hy vermoed hier’s groot fout. Ek bid sti
Read more

die Melktert

Image
Ek voel vandag teleurgesteld in myself. Eergister was Nasionale Melktertdag en ek het ń wonderlike geleentheid om melktert met koffie te geniet, misgeloop. Iewers in die harwar van blou Maandag het my brein gesê – blou Maandag en melktert loop nie saam nie. Nou is ek spyt! My skoonpa vertel graag van sy skoonmoeder, Dora, se ongelooflike melktert. Die kors het perfek opgepof en die melktertpap was blykbaar so na aan volmaak as wat jy kan kry. Ek het nooit die voorreg gehad om die perfekte melktert te proe nie. My skoonma het blykbaar een maal haar hand gewaag aan haar ma se resep. Dit was so ń grootse oomblik dat pa Danie foto’s daarvan geneem het. Nou kyk hy maar na die foto’s as die melktertlus hom oorval, vertel hy graag. Ons het ook grootgeword met melktert. My ma was nie ń vrou vir langpaaie nie en dus ken ons nie eintlik melktert met ń kors wat fraai oppof soos ń ballerina tutu nie. My ma sin was korsloos of met daardie smeerkors, wat net so lekker is. Ons familie
Read more